BABOY SA.....!!!

NOTA: Sa lahat ng posteng nagawa ko, dito ako may pinaka pinaghugutan ng Inspirasyon.

Halos isang linggo rin akong nawala sa sirkulasyon.

Sa kadahilanang nagkaroon ako ng isang karamdamang nakakahawa.

Isang karamdamang pinandidirihan ng karamihan.

Isang karamdamang nararanasan lamang ng isang taong madumi ang dugo at kung minsay di naliligo ayon sa iba.

Hindi ko inakalang mararanasan ko ang pakiramdam na ganun kung saan ay halos mamilipit ako sa sakit.

Ang aking luha ay di makayang pigilan at kusa itong bumubuhos na tila walang katapusan.

Ang aking mga paa ay hindi makapaglakad ng maayos na masahol pa sa may saklay at umiika ikang paa na kahit papaano ay nakakarating sa lugar na gustong puntahan.

Ang aking pag-upo ay dahan dahan lamang at tila ba mayroon taeng namumuo sa aking puwitan.

Ang pakikipagusap ko sa iba ay hindi halos maunawaan dahil sa pabugsu bugsong sakit na tila hindi kakayanin ng aking mala artistahing katawan.

Nung sabado ay nangyari na nga ang aking pinangangambahan, hindi ko na kinaya pa ang sakit na aking nararamdaman, dali dali akong nagpadala sa ospital para patingnan ang aking lumalalang karamdaman. Tanghali na ng mga oras na iyon, mahaba ang pila at ang aking sikmura ay kumakalam. Mahigit dalawang oras din akong nag-antay bago ako masalang. Sinilip ko ang sugat na syang may dulot ng kirot at sakit na aking dinadala. Malala na sya, may tila mga laway na namumuo sa kanyang paligid. Ninais ko sanang kuhanan iyon ng litrato para iposte rito subalit ang kanyang kinalalagyan ay malapit sa parteng ubod ng selan. Nahiya ako ng kaunti, kaya huwag na lang. Pinahiga ako ng Doktor, sinilip ang aking sugat, nakita nya ang malamayonnaise na itsura nito at saka sya biglang napasimangot. Kumuha sya ng gamit na parang malaking Tyani (gamit pantanggal buhok sa kili kili) at unti unti nyang inihiwalay ang mayonnaise sa aking kalamnan. "Aaaahhhh", Ito lamang ang mga katagang aking nabitawan habang isinasagawa nya ang masusing pagoopera sa aking karamdaman. Makalipas lamang ang ilang minuto ay naging maayos na din ang lahat. Binigyan nya ko ng listahan ng mga karampatang panlunas para daw maagapan ito at hindi na makahawa pa.

Narito ang ilang paalalang makatutulong sa pagtukoy sa aking karamdaman.

Hindi lahat ng may mata ay nakakakita...

Hindi lahat ng namumula ay nahihiya...

Hindi lahat ng may gatas ay masustansya...

At hindi lahat ng pumuputok ay masarap paglaruan...

BABOY SA....PakshEt KA!