MAGuLONG PAg-iiSip

Ang buhay ko ay parang gulong ng karag karag na sasakyan, madalas maplatan.

Hindi ko alam kung bakit ako biglang nalungkot, wala naman akong mabigat na pinoproblema sa ngayun, pero bakit ganun? Pakiramdam ko ay may hinahanap hanap ako, pakiramdam ko ay may kulang sa akin sa pagkakataong ito. Gusto kong mag-emote pero di naman bagay. Ang pagtibok ng dibdib ko ay kasing bilis ng rumaragasang toro, ang paggalaw ng utak ko ay kasimbagal ng paggapang ng pagong sa mabatong lugar. Naisip ko bigla ang dialogue sa isang serye, "Am I destined to be unfortunate?". Hindi ko alam kung bakit biglang pumasok to sa utak ko, hindi ko alam kung anong kaugnayan nito sa nararamdaman ko ngayun. Ayokong mag-isip ng di maganda lalo na't alam kong wala naman itong maidudulot na mabuti sa akin at sa aking kapwa. Gusto kong sumigaw, pero di ko naman alam kung anong isisigaw ko. Siguro ay dadaanin ko na lamang sa tula lahat.

Sa pagkakataong ito'y naiiba naman,

Hindi ko ikukwento ang lugar na napuntahan,

Bagkus ay sasabihin sa inyo ang karanasan,

Ang gumugulo sa isip at sa nararamdaman.

Hirap ang puso kong tumibok ng normal,

pati ang utak ko'y ang pagkilos ay kay bagal,

hindi ko alam sa ngayun kung ba't ganto ang asal,

Walang ibang magawa kundi ang magdasal.

Gusto kong sumigaw at gumalaw ng gumalaw,

Kahit kasi sa pagtulog, antok ay hirap dumalaw,

Pati sa pagtula, pakiramdam ko'y ako'y hilaw,

Kahit pati kayo'y di ko man lang mapa-WOW.

Ayoko ng isipin, mga gumugulo sa isip ko,

dahil baka naman mamaya'y bigla nalang akong maloko,

Panigurado ko bang magugulat kayo,

dahil baka si Midnight Driver ay di na maging romantiko.

BOW